төз

с. 1. Кыегаймаган, кәкрәймәгән, туры (күбесенчә вертикаль нәрсәләр тур.) рәв. Кыегаймыйча, бөкрәймичә, иелми-бөгелми 2. Бер юнәлештән чыкмаган, бөгелмәгән, тигез, туры сузылган. рәв. Кәкрәймичә, тигез, туры 3. Кытыршысыз, тигез, чокыр-чакырсыз 4. рәв. Төзәгән нәрсәгә туп-туры тидереп яки тидерерлек итеп (ату тур.) 5. күч. Чын, дөрес, хак төз юлга күндерү 6. күч. Ялгыш сүз әйтми торган, җәмгыятьтә үз-үзен тотыш кагыйдәләреннән чыкмый, ялгышлар җибәрми торган. ТӨЗ ЛАПАС (ӘВЕСЛЕК) – Яссы, тигез түбәле лапас. ТӨЗГӘ КАТУ (ҮСҮ) – Төп-төз булу, төп-төз булып үсү